یک روز آفتابی یک اسمون آبی  همه  زندگی تو دست های ماست 
این دروغی  بیشتر نیست چطور زندگی در دست های ماست.  وقتی  نمی توانی  یک دقیقه جلو تر رو کشف رمز کنی، واقعا سخت است همه چیز سخت است ،همه چی در جریان است و عده ای ادای آن را در می آورند  که همه چیز تحت کنترل آنها است. وقتی می گویی درمانده هستی  جواب میگیری که راهی پیدا کن و درمانده نباش این نسخه قدیمی چرک و نخ نما.ولی نمی گویند چطور آن "راه" را پیداکنی .آیا آنها که خود  این نسخه را می پیچند درمانده نیستند؟به راستی که چرا  .آنها خود نیز درمانده اند و نمی توانند برای درماندگی خود راهی بیابند،  و فرق آدم های اینجاست عده ای توانسته اند  این را مخفی کنند و عده ای نه  . فرق نمی کند cls  سوار باشی یا پیکان 57 ،مهندسی برق از شریف داشته باشی یا دیپلم ردی باشی . تو در مانده ای  و درمانده خواهی ماند    و همه یکسان و به یک اندازه درمانده  هستند و فرق در میزان توانایی اسنان برای مخفی نگاه داشتن آن است.  و این زندگی ماست درمانده در درماندگی اش  و اگر بگوی اینها ساخته زهنی مریض است  تو خود توانسته ای بر درماندگی خود کنترل داشته باشی و آن را مخفی کنی و اگر این را قبول داری بر ضعف خود اشراف داری پس بکوش تا مثل دسته اول آن را مخفی کنی .انسان ها به راستی درمانده اند و خود را خوشبخت مینامند و برای آن از اسامی مانند آرامش  امنیت و عشق و دیگر اسامی استفاده می کنند اما انها نیز در مانده اند  چرا این نشده اند یا چرا آن نشده است  و یا خود را بدبخت می دانند و از مشکلات خود می نالند و تا ابد در آن غلط میزنند..شاید این مساواتی که مذهبی ها از ان دم میزنند همین جا باشد  مساوات در درماندگی افراد در زندگی . و عاجز ماندن آنها از پیدا کردن  هدفی عالی برای زندگی"این فرصت ناب که هر روح فقط یک باراز ان برخوردار هستند". از عظمت زندگی مشخص است برای هر روح هدفی عالی و جداگانه وجود دارد اما اندک افرادی  هستند که با آن دسترسی پیدا کرده باشند و باقی در درماندگی که با آن زاده شده اند شناور هستند  خواه می خواهد آن را کنترل و مخفی کرده باشند  خواه از کنترل آنها خارج شده باشد